Als woningen worden afgekoppeld van het gasnet dan zul je daar in de openbare ruimte niet veel van merken. Maar andere vormen van klimaatmitigatie en klimaatadaptatie zijn wel duidelijk zichtbaar in onze leefomgeving. In de stad worden gevels en overkappingen bedekt met planten: die leggen CO2 vast, houden in de winter de warmte binnen en zorgen in de zomer voor koelte. Dat bespaart energie en deze groene daken en wanden bieden leefruimte aan planten, insecten en vogels én het biedt stedelingen een groen straatbeeld.

Zonnepanelen in de stad vallen nauwelijks op (ze liggen boven ooghoogte op daken) en ‘zonneparken’ in het landelijk gebied roepen weerstand op omdat zo weiden en akkers verdwijnen en de bodem onder de panelen sterft. De techniek voor het maken van zonnepanelen wat betreft vorm, invalshoek van zonlicht en doorlaatbaarheid van licht is inmiddels zo ver gevorderd dat je er nu veel meer mee kunt: er bestaan al zonnepanelen voor gevels en voor de ‘straat’, waar je overheen kunt lopen. De gedachte achter die innovaties is dat je gebruiksdoelen aan elkaar koppelt: dak, vloer- en gevelbedekkingen die tevens zonnepanelen zijn. Ook in het landelijk gebied is dat mogelijk. Daar zien we al voorbeelden van hooggeplaatste zonnepanelen waaronder vee beschutting zoekt tegen felle zon en regen. Of zonnepanelen die zo zijn geplaatst en vormgegeven dat ze juist bijdragen aan de groeiomstandigheden voor vruchtbomen en druiven – in plaats van dat de panelen alleen maar ten koste gaan van land- tuinbouwgrond.