In het huidige beleid van minister Hugo de Jonge moeten er 100.000 nieuwe woningen per jaar worden gerealiseerd. Het kabinetsbeleid is daarmee uitsluitend gericht op bouwen. Maar is het realiseren van 100.000 nieuwe woningen per jaar wel een realistisch streven of weten we inmiddels dat dit niet haalbaar is?

De druk op de woningmarkt is groot. Allereerst zien we dat jongeren en andere instromers moeilijk kunnen toetreden tot de woningmarkt. Daarnaast zijn ook de  mogelijkheden om door te stromen of terug te stromen zeer beperkt; dit komt onder andere door het woningtekort waardoor de woningprijzen tot grote hoogten zijn opgestuwd. Andere oorzaken van de druk op de woningmarkt zijn de stijgende bouwkosten, hogere hypotheekrente en het tekort aan arbeidskrachten.

Als we kijken naar het probleem en de ontwikkelingen dan komen we tot de volgende stelling:

Hoe zorg je ervoor dat het aantrekkelijk blijft om in nieuwbouw te investeren? We zien twee soorten mogelijke oplossingen; namelijk financiële oplossingen en/of een mentaliteitsverandering onder woningzoekers. Met financiële oplossingen – zoals ruimere hypotheekmogelijkheden of subsidies en premies – verbeter je de financierbaarheid van een nieuwbouwwoning waardoor het aantrekkelijk blijft om een nieuwbouwwoning te kopen of erin te investeren. Een mentaliteitsverandering onder de woningzoekers is nodig omdat de prijsstijging van onder andere de bouwkosten ervoor zorgt dat bij eenzelfde koopsom de woningen in het vervolg kleiner gebouwd moeten worden. 

Hoe werken deze oplossingen in de praktijk? Wat betekent het voor het hogere en lagere segment woningen als de bouw van 100.000 nieuwbouwwoningen niet wordt gehaald? Wordt kleiner wonen een trend of een must? Lees het hele verhaal en onze conclusie in de whitepaper ‘Voor hetzelfde geld een kleinere woning’.