In de Achterhoek is een landschap ontstaan waar regenwater te snel wordt afgevoerd, de natuur hard achteruit gaat, infrastructuur het land splijt en woningbouw op de verkeerde plekken gestalte krijgt. Peter Hermens (Werkend Landschap) en Martijn Horst (Neder|land|schap) zouden niet in zo'n Achterhoek willen leven. Om in balans te komen met de aarde introduceren zij een nieuwe 'religie': Aardkundig Fundamentalisme.

Eén van de grootste krachten die de Achterhoek rijk is, is de identiteit van beken, kleine dorpen, metaalindustrie, hoeves en landgoederen en het Winterswijkse Plateau. Het is daarnaast het gebied van plattelandscultuur en noaberplicht. Maar het fundament waar de Achterhoek eeuw naar eeuw  op is gebouwd, raakt met het moderniseren van de samenleving en de verandering van onze manier van wonen en werken steeds verder uit beeld. We hebben een landschap laten ontstaan waar regenwater te snel wordt afgevoerd, natuur moet worden beschermd, infrastructuur dwars door land en gevoel splijt en waar een disbalans is ontstaan in wonen. De Achterhoek waar wij zouden willen wonen gaat uit van een landschap dat in balans is met de aarde; een gebied met gemeenschappen waar water, natuur, landbouw, infrastructuur en wonen zijn geïntegreerd.